दूरदृष्टी - कविता

द्वारा
( येणाऱ्या भावी भविष्यासाठी आजची दुरदृष्टी ही खूप महत्त्वाची असते , अशीच एक खालील कविता. )

दुरदृष्टी ठेवून प्रत्येकाने
लावा एकेक झाड
तरच येणार्या संकटावर
करता येईल मात

वृक्षतोड झाली चहुकडे
प्रदुषण वाढले बहू
समतोल साधण्या निसर्गाचा
एकेक झाड लावू

प्राणवायुचे घटते प्रमाण
वृक्षतोडीमुळे फार
भविष्यात जगणे कठीण
करा थोडा विचार

कधी अवर्षण,कधी अतिवर्षण
असमतोलाचे हे कारण
जलसंपत्ती वाचविण्यास
निकडीचे आहे वृक्षारोपण

सजीव जीवनात वाढले
धोके विविध आजारांचे
निरोगी राहण्या जीवन
वृक्षसंवर्धन आहे निकडीचे

जीवसृष्टीला विनाशाकडे
जाण्यापासून थांबवा
राखण्या निसर्गाचा समतोल
झाडे लावा,झाडे जगवा

कवयित्री :
कु.सुलोचना मुरलीधर लडवे
साईनगर,अमरावती
सदस्या,मराठीचे शिलेदार समूह


( एक टीप : सदर कविता मराठीचे शिलेदार कविता संग्रह या समूहातून घेतली आहे . कवितेचे सर्व हक्क कवयित्रीच्या स्वाधीन)

आमच्या वेबसाइटवर तुमची कविता टाकण्यासाठी खालील व्हाट्सअप वर सेंड करावी व्हाट्सअप नंबर ला टच करा


Comments

Post a Comment

Did you like this blog

Popular posts from this blog

कविता :- आतुरता

द्वारा Arjun apparao jadhav
Image
_________________________________________ दिनांक :- 22 ऑक्टोंबर 2020 ला मराठीचेे शिलेदार समूहावर  प्रकाशित झालेल्या बेस्ट पाच कविता _______________________________________ आतुरता  आस लागली दर्शना  दर्शना बा विठ्ठलाची  वारी कार्तिकी समीप  आतुरता पंढरीची  ॥  मुख दर्शनासी तुझ्या तुझ्या मुकलो रे आम्ही  द्वार उघड विठ्ठला  वाळवंटी ये विश्रामी ॥  वर्ष सरत आले रे  दु:ख थमता थमेना  तुझ्या दर्शनाविना हे  चित्त कशात लागेना ॥  तुच कष्ट निवारण्या  धाव भक्तांच्या हाकेला  पंढरीचा राजा तुझा  भक्त दर्शना भुकेला ॥  आतुरता संपवून  टाक एकदाची सारी  करू दे आम्हां भक्तांना  नित्य नियमाची वारी  ॥  दत्ता काजळे (ज्ञानाग्रज)  उस्मानाबाद ©सदस्य,मराठीचे शिलेदार समूह 🌸💐🌸💐🌸 आतुरता मनी दाटली मला माझ्या विद्यार्थ्यांना भेटायची  सांग सांग देवा आता शाळा कधी उघडायची बे एके बे बे दुणी चार शिकवायचा मला शिष्टाचार  दुःख करायची वजा अन सुखाचा करायचाय गुणाकार...
» पुढे वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा...

◾संघर्ष कथा :- एका आदिवासी जमातीतील कलेक्टर डॉ. राजेंद्र भारूडची ही संघर्ष कथा एकदा नक्की वाचा,खरचं प्रेरणा मिळेल ...

द्वारा Team NewsRoom
Image
नमस्कार  मी आहे नंदुरबार जिल्ह्याचा कलेक्टर               ( डॉ, राजेंद्र भारुड )_       ___ माझा जन्म कोणाच्या घरात आणि कोणत्या समाजात व्हावा हे माझ्या हातात नव्हतं. मी साक्री तालुक्यातील सामोडे गावात  भिल्ल जमातीत जन्म घेतला आणि माझं जगणं सुरू झालं.  जगताना पावलो पावली संघर्ष होता, अडचणी होत्या. परिस्थिती  प्रतिकूल होती; पण त्याचा बाऊच करत राहिलो असतो तर आज ही आयएएस ऑफिसर पर्यंतची मजल गाठता आलीच नसती. अभिनेता अमीर खान आणि मी  मला माझ्या आयुष्यात कोणतीच गोष्ट सहज मिळाली नाही, किंबहुना मिळालीच नाही. अभावाच्या या जगण्याला निसर्गाची भक्कम सोबत होती. निसर्गाचा सहवास होता म्हणून लढायला ताकद मिळाली. उसाच्या पालाची झोपडी म्हणजे माझं घर. मी मायच्या पोटात होतो तेव्हाच वडील वारले. घरची एवढी गरिबी की वडिलांचा साधा फोटो काढायलाही पैसे नव्हते. माझे वडील कसे होते हे मला कधीच कळलं नाही. आमच्याकडे ना जमीन होती ना शेती. पण आमचं शिकणं इतर कोणाला महत्त्वाचं वाटण्याचं कारणंच नव्हतं. आमचा जन्म म्हणजे सांगितलेली का...
» पुढे वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा...

◼️ बोधकथा :- पाण्यामध्ये मासा झोप घेतो कसा जावे त्याच्या वंशा तेव्हा कळे...

द्वारा Team NewsRoom
  ★★★★★★★★★★★★★★★★★★           सखाराम व लक्ष्मी हे दोघे पती-पत्नी हे एका गावामध्ये त्यांच्या 9 वर्षाच्या मुलासोबत राहत असतात. त्यांचा मुलगा श्रेयस हा अभ्यासात खूप हुशार होता पण तितकाच खोडकर ही होता. तो  आईचे कधीच ऐकत नसे. पण तो आपल्या वडिलांचे मात्र ऐकत असे.            श्रेयसला नवनवीन गोष्टी शिकायला खूप आवडतं असे. श्रेयस एकुलता एक असल्यामुळे त्याला दोघेसुद्धा काहीही बोलत नसत. तो लाडात वाढला होता.              त्या गावामध्येच त्याच्या वडिलांचे एक छोटेसे इस्त्रीचे दुकान होते. ते नेहमी आपल्या घरचं काम आटपले की आपल्या दुकानात नियमित जात असत.  जेव्हा श्रेयसच्या शाळेला सुट्टी असायची तेव्हा तो वडिलांच्या बरोबर दुकानात जाऊन बसत असे. वडील काय करतात याचे निरीक्षण करत असे. त्याला सारखे वाटत असे की आपणास आपल्या वडिलांसारखे कपड्यांना इस्त्री करण्यास जमेल का ?  तो जेव्हा जेव्हा दुकानात जाई, तेव्हा तेव्हा त्याच्या मनात सारखा हाच प्रश्न येत असे.           एके दिव...
» पुढे वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा...

◾जीवन परिचय :- राम गणेश गडकरी

द्वारा Team NewsRoom
Image
 प्रसिध्द साहित्यिकांचा परिचय देणारा संकलनात्मक लेख               राम गणेश गडकरी                   राम गणेश गडकरी हे मराठीचे नाटककार , कवी आणि विनोदी लेखक होते . त्याचे तीन टोपण नाव होते . गोविंदाग्रज , बाळकराम आणि सवाई नाटकी . त्यांचा जन्म २६ मे १८८५ ला गणदेवी , जिल्हा नवसारी , गुजरात येथे झाला . त्यांच्या वडिलांचे नाव गणेश वासूदेव गडकरी व आईचे नाव सरस्वतीबाई गणेश गडकरी होते . त्याना दोन भार्या होत्या पैकी प्रथम सीताबाई व दुसरी रमाबाई . ते भारतीय होते . त्यांनी कविता , नाटके व विनोदी कथा लिहिलेल्या आहेत . त्यांचे प्रसिध्द साहित्यामध्ये नाटके फार प्रसिध्द झालीत . "एकच प्याला", "प्रेमसन्यास" , “पुण्यप्रभाव" , "भावबंधान" या नाटकांना प्रेक्षकांनी आपली चांगली पसंती दिली आहे .       गोविंदाग्रज या टोपण नावाने राम गणेश गडकरी यांनी सुमारे १५० कविता लिहिल्या . आणि बाळकराम हया टोपण नावाने काही विनोदी लेख लिहिले . हया साहित्याच्या जोडीला त्यांच्या दोन अपुरी राहिलेली नाटके होती ती “राजस...
» पुढे वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा...

◼️ बोधकथा :- अति तेथे माती

द्वारा Team NewsRoom
  एक भिकारी होता. तो रोज गावात लोकांना भीक मागायचा. मिळेल ते खायचा. काही मिळाले नाही, तर पाणी पिऊन जगायचा. त्याला या जीवनाचा कंटाळा आला होता. त्याला कोणीतरी सांगितले की 'तू गावाबाहेर नदीकाठी इंद्राची पूजा कर. तो प्रसन्न होईल आणि तुला श्रीमंत करेल'. तो त्याप्रमाणे करतो. इंद्र प्रसन्न होतो. इंद्र त्याला म्हणतो, की 'तू तुझी झोळी पुढे कर. मी त्यात पैसे टाकत जाईत. तू जेव्हा थांब म्हणशील, तेव्हा मी थांबेन. मात्र, हे लक्षात ठेव, जर तुझी झोळी फाटली व पैसे खाली पडले तर त्यांची माती होईल. ‍ तो भिकारी आपल्या झोळीत मावेल एवढेच पैसे घेतो व त्याला थांब म्हणतो. तेवढ्या पैशांवर तो आनंदीत होतो. त्यानंतर तो गावात येतो. चांगले कपडे घेतो, घर बांधतो. त्याला एक जण विचारतो की तू एकदम कसा श्रीमंत झालास ? तेव्हा तो त्याला सगळी हकीकत सांगतो. त्या माणसालाही पैशांची हाव सुटते. तो सुध्दा गावाबाहेर जातो. इंद्राला प्रसन्न करतो. इंद्र त्याच्या झोळीत पैसे टाकायला सुरवात करतो. तो आणखी मागत राहतो. शेवटी पैशाच्या हव्यासापायी थांब म्हणायचे विसरतो. त्यामुळे त्याच्या झोळीवर त्या पैशांचा ताण पडतो आणि ती फाटते...
» पुढे वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा...

◼️ कृषी :- शेतकऱ्यांच्या माहितीसाठी विविध लेख...

द्वारा Arjun apparao jadhav
Image
कृषी ग्रुप 1 : https://chat.whatsapp.com/Cjk5s983tMDCN8Lg4B9D2k कृषी ग्रुप 2 : https://chat.whatsapp.com/LOpsQHSSFCA3dpMezAYVBp किसान सन्मान निधी  किसान सन्मान निधी कृपया पोस्ट वाचावी अत्यंत महत्वाचे आहे. १ हेक्टर = १०००० चौ. मी .  १ एकर = ४० गुंठे  १ गुंठा = [३३ फुट x ३३ फुट ] = १०८९ चौ फुट  १ हेक्टर= २.४७ एकर = २.४७ x ४० = ९८.८ गुंठे १ आर = १ गुंठा  १ हेक्टर = १०० आर १ एकर = ४० गुंठे x [३३ x ३३] = ४३५६० चौ फुट १ चौ. मी . = १०.७६ चौ फुट
» पुढे वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा...

◼️प्रेरणा :- 🧐 जसा विचार कराल तसेच घडत जाईल | Law of attraction ...

द्वारा Arjun apparao jadhav
Image
------------------------------------------------------- 🔴 थेट पंकज कोटलवारच्या लेखणीतुन – विचार बनाये जिंदगी! ------------------------------------------------------- त्या घटनेला आज एकतीस वर्ष झाले.  तीन दशकांपासुन बॉलीवुडमध्ये आपलं स्टारपद अढळपणे मिरवणारा आमिर खान तेव्हा आपल्या वयाच्या विशीत होता, त्याचा चुलत काका मन्सुर खान ह्यांनी त्याला हिरो म्हणुन हिंदी सिनेमामध्ये लॉन्च करायचे ठरवले होते, फिल्मचे नाव होते, कयामत से कयामत तक, आणि ती एक लो बजेट फिल्म होती, चित्रपट पुर्ण झाला, पण सिनेमा बनवातानाच संपुर्ण बजेट संपले होते,  सिनेमाची प्रसिद्धी आणि प्रमोशन करण्यासाठी निर्माता-दिग्दर्शक ह्यांच्याकडे पुरेसे पैसेच उरले नाहीत. त्याकाळात तर केबल नेटवर्कही नव्हते, इंटरनेटही नव्हते, त्यामुळे चित्रपटांची प्रसिद्धी मुख्यतः पोस्टरमधुनच व्हायची. अमिर खान नवखा असला, कुमारवयीन असला, आणि पहील्याच सिनेमाचा हिरो असला तरी, लहानपणापासुन ह्या क्षेत्रात वावरल्याने त्याला सिनेमाच्या तंत्राची चांगली जाणीव होती.  कसलाही खर्च न करता, आपल्या सिनेमाचे प्रमोशन करण्यासाठी...
» पुढे वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा...

◼️ ललित लेख :- शेवटी काय सोबत घेऊन गेला तो भिकारी ...

द्वारा Team NewsRoom
Image
   काही दिवसांपूर्वी एक बातमी वाचनात आली : चेन्नईचा एक भिकारी रस्त्यावर मरून पडला. त्याचा पंचनामा करताना रस्त्याकडेच्या त्याच्या झोपडीत पैशांनी भरलेली काही पोती सापडली. पोत्यांत भरलेले पैसे पोलिसांनी मोजले तर ती रक्कम एक कोटी ८६ लाख आणि काही हजार इतकी होती. एवढी संपत्ती गोळा करून बिचारा भिकारी रस्त्यावर बेवारशी मरून पडला.        या बातमीने विचारचक्र सुरू झालं: भिकार्‍याने आपल्या भिकारीच्या व्यवसायातून स्वेच्छानिवृत्ती घेतली असती तर? (व्यवसाय हा शब्द इथं मुद्दाम वापरला आहे.) साचवलेल्या पैशांत तो मरेपर्यंत चांगलं खाऊन (पिऊन नव्हे) जगला असता.  किती छान वाटलं असतं त्याला भिकारीपणातून बाहेर येऊन. अनेक नवोदित भिकार्‍यांना तो भीकही देऊ शकला असता.        पण नाही. ते त्याला जमलं नाही. याचं कारण असुरक्षितता, सवय आणि भीती. आपण जमवलेले पैसे नक्की किती, हेच त्याला स्वत:ला माहीत नसावं. आपण भीक मागणं बंद केलं तर आपण जमवलेले पैसे आपल्या आयुष्याच्या शेवटपर्यंत नक्की पुरतील की नाही याची भीती त्याच्या मनात असावी. समजा जमवलेले पैसे खर्च करून ...
» पुढे वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा...

◾कविता :- नवरा माझा

द्वारा Team NewsRoom
Image
  नवरा माझा      पहिले होता कुंकवाचा धनी, आता मात्र, तो आहे फक्त...... माझ्यासाठी ब्लॅक अँण्ड व्हाइट मनी, पहिले होता तो, माझ्या घराचा पहारेकरी, आता मात्र, आहे नुसताच तो... माझ्या प्रेमाचा वाटेकरी, त्याच्यामुळे बसली आमच्या विस्कटलेल्या संसाराची घडी, आता मात्र, नुसताच आहे तो... माझ्यासाठी एक 'घरगडी', पहिले होता तो माझ्यासाठी, संकटी धावुन येणारा 'देव', आता मात्र, वाटतो मला तो... नको-नकोशी वाटणारी 'ठेव', म्हणायचे पहिले मी, त्याला आदराने 'पंत', आता मात्र, तो झाला... माझ्या सहनशिलतेचा अंत, पहिले होता, नवरा माझा भोळा, आता मात्र, वाटतो तो मला... संसारी माझ्या, आकार-उकार नसलेला फक्त एक... मातीचा 'गोळा',               मंगेश शिवलाल बरंई.        पंचवटी, नाशिक ४२२००३.
» पुढे वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा...

जिवन विचार - 52

द्वारा Arjun apparao jadhav
दूध आणि पाणी एकत्र मिसळले असता त्यातील फक्त दूध प्राशन करणे आणि  पाणी टाकून देणं हा अत्यंत दुर्लभ गुण राजहंसाजवळ आहे.हा गुण मानवी मनाला मोहीत करून सोडतो.           तसं पाहील तर राजहंस आणि  बगळा या दोन्ही पक्षांचा  रंग पांढरा असतो , परंतु दोघांच्या स्वभावधर्मात जमीन-आसमानचा फरक आहे.   चांगल्याची निवड करणारा हंस कुठं  आणि  एका पायावर  उभा राहून क्षणात मासा गिळकृंत करणारा बगळा कुठं ? रंगाने सारखे असलेले हे दोन पक्षी स्वभावानं मात्र भिन्न आहेत . या जगात गुण-दोष असलेली असंख्य माणसं आढळतात. माणसांच्या ठिकाणी असलेले गुण घ्यावेत  आणि अवगुण टाकून द्यावेत. जीवनात माणसाला यशस्वी व्हायचे असेल तर नीरक्षीरविवेक बुद्धी बाळगली पाहिजे. समाजात वावरताना हंस आणि बगळे निवडता आले पाहिजेत. म्हणून अनुभवाच्या कसोटीवर माणसं पारखून घ्यावी लागतात.
» पुढे वाचण्यासाठी येथे क्लिक करा...