◼️ कविता :- गेली लयाला संस्कृती... | Prayerna

पाश्चिमात्य रित आली

गेली लयाला संस्कृती ।

आता फक्त दिसे डोळा

साऱ्या दिशेने विकृती ।।


वाऱ्यासम पसरली

ईंग्रजीची कार्यशाळा ।

श्वेत फळ्यामुळे आज

फळा नष्ट झाला काळा ।।


मराठीची वर्णाक्षरे

ज्ञात नाहीत मुलांना ।

जन्म झाला इथे तरी

पूजतात ईंग्रजांना ।।


आई गेली,बाबा गेले

आता नवे नाते आले ।

हुशारीच्या नादामुळे

लोकं इथे वेडे झाले ।।


जुनी प्रथा पुस्तकात

आता सारेच विचित्र ।

छेडखाणी करणारे

सारे झालेत पवित्र ।।


अरे वाचवा देशाला

कला ठेवून जिवंत ।

परभाषा स्वीकारून

होणे आपलाच अंत ।।


देऊ त्यांनाही सन्मान

आधी जपू मराठीला ।

टिळा लावूनी ललाटी

पुजू चला धरतीला ।।



©️®️शब्दसखा-अजय रमेश चव्हाण,तरनोळी

ता.दारव्हा,जि.यवतमाळ

मो.८८०५८३६२०७

Comments

Popular posts from this blog

◾संघर्ष कथा :- एका आदिवासी जमातीतील कलेक्टर डॉ. राजेंद्र भारूडची ही संघर्ष कथा एकदा नक्की वाचा,खरचं प्रेरणा मिळेल ...

◼️प्रेरणा :- 🧐 जसा विचार कराल तसेच घडत जाईल | Law of attraction ...

◼️कविता :- उद्याचे काय होणार कोणास माहीत... | marathi poem on life | Arjun Apparao Jadhav

◼️ कृषी :- शेतकऱ्यांच्या माहितीसाठी विविध लेख...

◾कविता :- नवरा माझा

◾विशेष लेख :- विक्रम साराभाई यांचा एक सत्य किस्सा अवश्य वाचा !

◼️ ललित लेख :- शेवटी काय सोबत घेऊन गेला तो भिकारी ...

◾ललित लेख :- स्ञी

◼️ बोधकथा :- अति तेथे माती

कविता :- 📝 पत्र शेवटचं लिहितो आहे ...