Posts

Showing posts from October, 2020

◼️ कविता :- धरू नको भीती मानवा

Image
भिती नको धरू भिती कशाची अरे तू मानवा आहे देव पाठीशी वधीतो नित्य जो दानवा प्रिती हरीची बाळग मनी   तू सदा येऊ दे संकट वा कशीही ती आपदा भक्तावरी सदैव लक्ष ठेवून तो असतो जरी आपणास प्रत्यक्ष असा तो ना दिसतो भिती ठेवून मनी यश न कधी  रे लाभे विश्वास  ठेव निढळ प्रभूवर तो निवारील प्रेमभावे निर्भय होऊन जगी जगणे हेच असते खरे प्रभू असता पाठीराखा अन्य कोण छळेल बरे ? भक्तीभावे पूजाअर्चा नित्य करता प्रभूची खचित दैन्य दुःख निवारील खूणगाठ बांध मनाची 🙋🏼‍♂‍👆🏼✍🏽🙏🏼 शरदकुमार सुमन -ज्ञानेश्वर वेदपाठक ( मंद्रुपकर ) सोलापूर

◼️ संत रामराव सेवालाल महाराज :- एक संत असाही

Image
संत सेवालाल महाराजांचे वंशज समाजाचे धर्मगुरू डॉ . रामराव महाराज यांचे मुंबई येथील लीलावती हॉस्पिटलमध्ये दीर्घ आजाराने रात्री अकरा वाजण्याच्या सुमारास निधन झाले. बंजारा समाजाचे रामराव बापू महाराज यांचा जन्म 7 जुलै 1935 रोजी पोहरादेवी येथे झाला. त्यांची प्रकृती वर्षभरापासून अस्थिर होती. काही महिन्यापूर्वी शोषणाचा त्रास सुरू झाल्याने त्यांच्यावर मुंबईतील लीलावती रुग्णालयात उपचार सुरु होते. काल कोजागिरी पौर्णिमेच्या दिवशी त्यांची प्राणज्योत मालवली. यावेळी त्यांच्यासोबत महंत शेखर महाराज होते.तसेच राष्‍ट्रीय बंजारा परिषदेचे राष्ट्रीय अध्यक्ष किशन भाऊ राठोड होते. रामराव महाराज यांनी 1948 मध्ये पोहरादेवी येथील संत सेवालाल महाराज यांच्या गाधीवर वयाच्या 14 व्या वर्षी परिसरातील बावन गायीच्या नाईक यांनी संत परशराम महाराज शिवलिन झाल्यावर बसवले. 12 वर्षे अनुष्ठान व 12 वर्षे मौन धारण केल्यावर बापू यांनी देशात भ्रमंतीला सुरुवात केली. बंजारा समाजाचे धर्मगुरू डॉ. रामराव महाराज यांनी कोजागिरी पौर्णिमेच्या दिवशी रात्री अकरा वाजता जगाचा निरोप घेतला. रामराव महाराज यांच्याविषयी बंजारा समाजाची श्र

◼️ वैचारिक लेख :- घरात मोठं कुणीतरी पाहिजे हो...!

Image
घरात मोठं कुणीतरी पाहिजे हो...!                उद्या ह्याच पायरीवर तुम्ही असणार आहात...!               पूर्वी घरांत उंबरठे आणि मोठी माणसं असायची. त्यामुळे घराचा कारभार मर्यादेत आणि धाकात चालायचा...!         कुठल्याही कार्याचा श्रीगणेशा करण्याआधी घरातील जेष्ठ मंडळीचा सल्ला घेतला जायचा. त्यांच्या अनुभवाचे सर्व विचार करायचे. त्यामुळे घरातील देवघरा नंतर महत्वाचे स्थान म्हणजे घरातील वयस्करांचे होते...        आताची वास्तविकता पार वेगळी आहे. काळानुसार घरात गुळगुळीत फरश्या बसल्या आणि घरातील सदस्य घराच्या मर्यादा आपआपल्या सोयीने ठरवू लागले.              मोठी माणसं नाहीशी होत आहेत त्यामुळे धाक नावाची गोष्ट सुद्धा लोप पावत चालली आहे. मर्यादा, धाक , शिस्त , संस्कृती इत्यादि प्रकारच्या या गोष्टी हल्ली व्हॉट्स ऍप वर सकाळी सकाळी वाचण्यापुरत्या राहिल्या आहेत...              पूर्वी ह्याच गोष्टी, चालीरीती घरातील मोठी माणसे सांगायची. म्हणून घरात मोठी वयस्कर माणसे पाहिजेत. संध्याकाळी दिवे लावणीला शुभंकरोति - रामरक्षा- आरतीचे स्वर कानावर पडायलाच पाहीजेत. रात्री घरी उशिरा आल्यानंतर काळजीपोटी प्र

◼️ कविता :- कोजागिरी पौर्णिमा

Image
कोजागिरी पौर्णिमा अश्विन मास पौर्णिमा  चंद्र देखणा हसला सा-या तारकां सोबत आला लख्ख प्रकाश पडला खरा दुग्ध शर्करा योग  कोजागिरीला आला  लहान थोर सारे खुषीत  परिवार एकत्र जमला गप्पा गोष्टीत रमती मसाला दुध आटवती चंद्राचे प्रतिबिंब पाडूनी नैवेद्य लक्ष्मीस दाखवती रास क्रीडा खेळताना देवाचे गुणगान करतात भक्ती भावाने धुंद होता मसाला दुध फस्त करतात कोजागिरी पौर्णिमेला  दुधात उतरते शीतलता मसाला दुध पिऊनी  मनाला मिळते शांतता __________________________________ कवयित्री : सौ विजया शिंदे  कल्याण __________________________________________ 🌸💐🌸 ◾🔷◾🔷◾🔷◾🔷◾🔷◾🔷◾

◼️ वैचारिक लेख :- जग इतकं का बदलत आहे...

Image
काय बदलले आहे ? असे विचारल्यावर नेहमी ऐकिवात येते कि, जग बदलत आहे" पण जरा विचार करा, नेमके काय बदलले आहे जगात... मिरचीने तिखटपणा नाही सोडला.. आंब्याने गोडपणा नाही सोडला.... वृक्षांच्या पानांनी हिरवेपणा नाही सोडला.... वृक्षांनी सावली देणे नाही सोडले.... सुर्याने तळपणे नाही सोडले..... चंद्राने शीतलता नाही सोडली..... फुलाने सुगंध नाही सोडला.... वा-याने वाहाणे नाही सोडले..... नदीने आपला मार्ग नाही बदलला..... सागराने आपली मर्यादा नाही सोडली..... पक्षांनी विहार करणे नाही सोडले.... निसर्गाने कोमलता नाही सोडली.... ईश्वराने दयाळूपणा नाही सोडला... मग नेमके बदलले आहे ते काय?, बदलला आहे तो फक्त माणूस.... माणसाने माणूसकी सोडली. श्रृष्टी त्रेतायुगात अशीच होती. सत्त्ययुगात पण अशीच होती. द्वापार युगातही अशीच होती. आणि आता कलीयुगातही तशीच आहे बदलला आहे केवळ माणूस आणि त्याचे विचार, पण तो मात्र साऱ्या जगाला तो दोष देत असतो....  माहीत नाही उद्या आम्ही असू की नसू म्हणून आज जे आपल्याकडे आहे ते भरभरून जगा. आयुष्यात पैसा तर नक्कीच कमवा पण तो एवढाही साठवून ठेऊ नका की आयुष्याची खरी मजा आपण कधीच

◼️ परीक्षण :- जगभरातील किल्ले व त्याचे अवलोकन

Image
स्वित्झर्लंडमधल्या Zurich  मध्ये जगामधल्या गडकिल्ल्यांचं प्रदर्शन भरलं होत. जगातले उत्तोमोत्तम किल्ले तिथे मांडण्यात आले होते, इजिप्तचे, ग्रीसचे, रोमचे, रशियाचे, चीनचे, जपानचे आणि जगभरातल्या गडकोटांमध्ये सर्व जगात सर्वोत्तम ठरला तो महाराजांचा राजगड. शिवाजी महाराज सोळा वर्षाचे होते तेव्हा राजगड बांधायला सुरवात केली आणि शिवराय २६ वर्षाचे झाले तेव्हा राजगड बांधून पूर्ण झाला. जगभरातल्या अभियंत्यांनी शिवाजी महाराज या अभियंत्याला मुजरा केला.  महाराजांचा राज्याभिषेक ज्या किल्ल्यावर झाला त्या रायगडाचं बांधकाम महाराजांची राजधानी म्हणूनच करण्यात आलं.  या रायगडावरील सभामंडपामध्ये विशिष्ट प्रकारची ध्वनीसंवर्धन व्यवस्था करण्यात आलेली आहे. राजसभेच्या सभामंडपाच्या सुरुवातीला  नगारखानाच्या खाली कितीही हळू आवाजात बोलले तरी सिंहासनाजवळ आजही स्पष्ट ऐकू येते. ध्वनी क्षेपकाचा शोध लागण्यापूर्वी ध्वनी क्षेपकाशिवाय ऐकू येण्याची ही तंत्रप्रणाली शिवाजी महाराजांनी रायगडावर निर्माण केली. आता आज  आमच्याकडे ग्राम स्वछता अभियाने आली आहेत. पण  रायगडावर अथवा कुठल्याही किल्ल्यावर साडेतीनशे वर्षा

◼️ कविता :- भक्ती रंग

Image
 भक्ती रंग भक्ती रंगी रंगली राधा  प्रेमे भजी ती बाल मुकुंदा मीरा मधुराभक्तीची उद्गाती मुरलीधरावर तिची प्रिती महाविष्णूच्या भक्तीत रंगला बाळ प्रल्हाद अढळपदी बैसला पुंडलीकाची मायपित्यावर भक्ती थांबविले विठूराया फेकूनी वीट ती ज्ञानदेव  किती भक्ती रंगी रंगले मोठया भावा गुरुस्थानी मानीले नवविधा प्रकार भक्तीचे तरी ईष्ट देव खोल असावा अंतरी श्रवण भक्ती मज बहू प्यारी आळवाया देवा ऊत्तम परी किर्तन प्रवचन सदा ऐकावे ' केशीराज ' तू भक्तिरंगी नाचावे ________________________________ 🙋🏼‍♂️🙏🏼✍🏽👍🏼 केशीराज शरदकुमार सुमन - ज्ञानेश्वर वेदपाठकI मंद्रुपकर, सोलापूर ___________________________________

◼️ Bill gates :- एक प्रेरणादायक व्यक्तिमत्व

Image
🎂 'मायक्रोसॉफ्ट’चे सहनिर्माते बिल गेट्स यांचा आज ६५ वा वाढदिवस. त्यांना लाख लाख शुभेच्छा! ---------------- बिल गेट्स हे अमेरिकन बिझिनेसमन, संशोधक, संगणक प्रोग्रामर आणि इन्व्हेस्टर आहेत. त्यांच्याकडे एकही पदवी नसून ते सध्या जगातले तिसरे सर्वात श्रीमंत व्यक्ती आहेत. त्यांनी २०व्या वर्षीच एका लहान गॅरेज मध्ये पॉल ॲलन सोबत ‘मायक्रोसॉफ्ट’ नावाची सॉफ्टवेअर कंपनी सुरु केली होती, जी आज जगातील सर्वात प्रभावशाली आणि महाबलाढ्य सॉफ्टवेअर कंपनी म्हणून ओळखली जाते. आणि आणखी एक गोष्ट म्हणजे १९८७ पासून ‘फोर्ब्ज’ या मासिकाने सादर केलेल्या जगातील सर्वात श्रीमंत लोकांच्या प्रत्येक यादीत त्यांचे नाव असून, १९९५ पासून २०१७ पर्यंत फक्त चार वर्षे सोडून ते यादीत पहिल्या क्रमांकावर होते. ऑक्टोबर २०१७ मध्ये ॲमेझॉनच्या जेफ बेझोस यांनी त्यांना मागे टाकले. आज बेझोस यांची संपत्ती १९३.१ अब्ज डॉलर्स असून गेट्स यांची संपत्ती ११४.८ अब्ज डॉलर्स आहे.  गेट्स यांच्याबद्दल जितके बोलावे तितके थिटेच पडेल, अशी प्रचंड कमगिरी त्यांनी करून दाखवली आहे. अर्थात आर्थिक श्रीमं

◾ कविता :- जीवन एक कला

Image
जीवन जीवन म्हणजे कलाकृती, जगण्याचा सारा खेळ. अनुभव विश्वातुन, बसे जगण्याचा मेळ... वेळ प्रसंगाने येती , नित्य जीवना आकार  ज्याचा त्याचा अनुभव करी जीवन साकार... सुख दुःखांचा डोंगर, भाव विश्र्वाला व्यापते. मनी आठवणी साठा अंतःकरणात जपते... सुख समृद्ध जीवन, अनुभवाने साठते. गाठे यशाचं शिखर, ध्येय उद्दिष्ट गाठते...     ✍️ खंदारे सुर्यभान गुणाजी       मु.पो.जलधारा ता.किनवट         संवाद- 9673804554

◾कविता :- शहाणपणा म्हणजेच मॅच्युरीटी

Image
शहाणपणा म्हणजेच  मॅच्युरीटी मॅच्यूरिटी नाही तुझ्यात खूपच जण म्हणतात पण ते प्रत्येक गोष्ट पैशामध्येच मोजतात मी पण न्याहळतो बरं का त्यांच्यातली मॅच्यूरिटी पण बाजार केवळ पैशाचा नाही प्रेमाची प्युअरीटी गोड बोलावं हसून घ्यावं समोरच्याला समजून सुखदुःखात सर्वांच्या जावं पूर्ण समरसून आई वडील पत्नी सगळ्यांशी आदरानं वागावं आपलं आगाऊ वागाणं कधी ना दिसावं मुलं बाळं सारी देवाघरची फुलं ऊत्तम आचार विचारांचे शिंपावे पवित्र जल प्रगती व्हावी सर्वांची याचाच ध्यास हवा अणू इतकाही त्रास कुणासही न व्हावा मॅच्यूरिटी मॅच्यूरिटी दुसरं असतं हो काय परस्परांशी ऊत्तम वागावं सुखी जीवनाचा ऊपाय 🤷🏽‍♂️🤝🏼👍🏼☝🏼 केशीराज ... शरदकुमार सुमन -ज्ञानेश्वर वेदपाठक ( मंद्रुपकर ) सोलापूर .. ◾🔷◾🔷◾🔷◾🔷◾🔷◾🔷◾🔷◾

◾बोधकथा :- विठू माऊली...| Prayerna blog

Image
एकटे पणा घालवण्यासाठी म्हणून जवळच्या विठ्ठल मंदिरात गेलो. सावळ्या विठ्ठला तुझ्या दारी आलो|विसरून गेले देहभान. घंटा वाजवली व डोळे भरून त्याच्या कडे बघितले... आणि मला जाणवले.. हा युगान युगे एकटाच उभा आहे. मंदिरात याला कधी एकटे पणा जाणवला नसेल.. त्याला मी म्हणाले अरे युगान युगे एकटा उभा असतोस कमरेवर हात ठेवून... कधी थकत नाहीस का? कधी एकटे वाटत नाही तुला... विठू माउली तू जगाची माउली सावळी मुर्ती विठ्ठलाची... विठू बोलू लागला कसा थकू बाबा मी... सगळ्या विश्वाचा भार माझ्यावर मग थकून कसे चालेल... एकटा असतोच कुठे. दिवसभर एवढे भक्त येतात आपले गाऱ्हाणे घेऊन.. त्यात एकटे पणा जाणवत नाही. आणि रात्रभर प्रत्येकाचे काय मागणे आहे याची उजळणी करायची असते... सांग एकटेपणा जाणवू शकतो का? तू पण ऐक विठू माझा लेकूर वाळा, संगे गोपाळांचा मेळा. तू पण माझे ऐक एकटेपणाच्या विळख्यातून बाहेर पड.. तुला जे आवडेल त्यात मन रमव बघ एकटे पणा जातो का नाही.. अरे या संसारात दोघा पैकी एक आधी जाणारच... म्हणून काय रडत बसायचे. पुढे पुढे चालत रहायचे आणि माझ्या डोक्यात लख्ख प्रकाश पडला. मंदिराचा गाभार

◾विशेष लेख :- प्रतिसृष्टी निर्माण करणारे दोन देवदुत पती पत्नी !

Image
आपल्या अवतीभवती वाटोळं झालेला निसर्ग, दुषित झालेलं पर्यावरण, प्रदुषित हवा-पाणी-जमिन ह्या सगळ्यांकडे बघुन आपण सर्वजण अस्वस्थ होतो. हळहळतो, सुस्कारे सोडतो, आणि नजर फिरवुन आपल्या कामाकडे वळतो. एकीकडे शहरी भागात कोरडं, नीरस आणि शुष्क जीवन तर दुसरीकडे जंगल आणि वनांच्या वेगळ्याच समस्या आहेत, तुफान वेगाने होणारी भरमसाठ वृक्षतोड, कोवळ्या, निष्पाप वन्यप्राण्यांच्या हक्काच्या घरांचा नाश, हत्ती असो वा वाघ सिंह, शिकाऱ्यांनी क्रुरपणे केलेल्या प्राण्यांच्या कत्तली, कुठल्याही संवेदनशील माणसाला अवस्थ करतात. पण ह्या जगात काहीकाही लोक खरोखर अदभुत आणि असामान्य असतात, आपल्या कर्तुत्वाने ते आपल्यासमोर का जगावं आणि कसं जगावं? ह्याचा धडा घालुन देतात.   जेव्हा कोट्यावधी आणि अब्जावधी जनता मी आणि माझं बघण्यात धन्यता मानते, तेव्हा काही दैवी व्यक्तीमत्व मात्र स्वार्थानं लडबडलेलं तुच्छ जीवन त्यागुन एक भव्य आणि उदात्त संकल्प घेऊन आपले अख्खे आयुष्य त्या ध्येयासाठी वाहुन घेतात, हे आजकाल तसं विरळच!  आणि पायाशी सगळ्या सुखसुविधा लोळण घेत असताना, त्यांचा त्याग करुन एक अनिवासी भारतीय जोडपं मागच्या पंचवीस

◾पुस्तक :- वालॉन्ग...एका युद्धकैद्याची बखर!

Image
दोन दिवसांपुर्वी एक पुस्तक वाचले, वालॉन्ग!... अजुनही मी स्वतःला त्या पुस्तकाच्या हॅन्गओव्हरमधुन बाहेर काढु शकत नाहीये. इतका ह्या पुस्तकाने मनाचा ताबा घेतला आहे.  लेफ्टनंट कर्नल श्यामकांत चव्हाण हे एकोणीसशे बासष्टमध्ये झालेल्या चीनविरुद्धच्या युद्धात तेव्हाच्या नेफा म्हणजे आताच्या अरुणाचल प्रदेशात भारतमातेची लाज राखण्यासाठी, आणि हिमालयाच्या शिखरांचं संरक्षण करण्यासाठी लढायला गेले होते. १९६२ चं भारत चीन युद्ध हे अतिशय विषम अशा दोन शक्तींमध्ये लढलं गेलं होतं, ज्याची भारताला प्रचंड किंमत चुकवावी लागली. युद्धाच्या आधी हिंदीचीनी भाई भाई अशा घोषणा देत पुर्णपणे गाफील राहीलेला भारत, युद्धाची मानसिक तयारी नसलेलं, भारताचं कमजोर राजकीय नेतृत्व, भारताकडे असलेली दुसर्‍या महायुद्धाच्या वेळी वापरली गेलेली कालबाह्य तरीही अगदी अपुरी शस्त्रं, आपलं मोजकं, आणि प्रचंड दमलेलं सैन्यबळ, त्याविरुद्ध आक्रमक आणि युद्धखोर चीनी लोक, अत्याधुनिक शस्त्रांस्त्रांनी सज्ज असलेलं सैन्य, दक्षिण कोरीयामध्ये असलेला अमेरीकेविरुद्धच्या युद्धाचा अनुभव, चीनने सीमाभागावर कित्येक वर्षांपासुन तयारी करुन बांधलेले

◾विशेष लेख :- रियुनियन ... एक उत्कृष्ट लेख | prayerna Blog

Image
रियुनियन ------------------------------------------------   मेलबॉक्स उघडल्यावर रागिणीला सगळ्यात पहिले शाळेच्या रियुनियन ची ई-मेल दिसली. गेली अनेक वर्षं रागिणी नं चुकता शाळेच्या रियुनियन्सना जात होती. अमोल ने पुढाकार घेऊन ते सुरु केलं होतं. १०वी झाल्यावर सगळ्यांचीच पांगापांग झाली होती. कॉलेज संपवून नोकरी लागेपर्यंतचे दिवस कुठे गेलेत कोणालाच कळलं नव्हतं. नोकरीत स्थिरस्थावर होऊ लागल्यावर जसजसे एकेकांचे लग्न होऊ लागले, तश्या लग्नांच्या निमित्ताने आमंत्रणं आणि मग भेटी होऊ लागल्या. अमोलने सगळ्यांचे नवीन पत्ते आणि फोन नंबर जमा करायला सुरुवात केली. जे चेहरे लग्नांना दिसत नव्हते त्यांना त्याने शोधून काढले. तोपर्यंत मोबाइल फोन आजच्या एवढे कॉमन झाले नव्हते. मग शाळेतून सगळ्यांचे पत्ते घेऊन त्यांच्या घराच्या पत्त्यांवर पत्रं पाठव, डिरेक्टरीमधून नंबर शोधून फोन करून बघ. असं करत त्याने एकेकाला संपर्क करायला सुरुवात केली. मग पुढे त्यानेच पुढाकार घेऊन रियुनियन्स करायला सुरुवात केली. सुरुवातीला ५-७ लोकच जमायचे, पण मजा यायची. जुन्या आठवणींना उजाळा, आणि नवीन आठवणींची त्यात भर. मग हळू हळू ड